کیت آزمایشی سوء مصرف مواد ادرار، 12 قطعه آزمایشگاه مواد مخدر 4 میلیمتر طلای کلوئیدی

آزمایش چند تست دارویی با انواع آزمون سوء مصرف مواد، 4 میلی متر نوار طلا کلوئیدی، پزشکی

هدف از استفاده

فنجان تست صفحه نمایش چند مرحله ای یک مرحله یک آزمایش ايمونولوژيک کروماتوگرافی جریان جانبی برای تشخيص کيفي چند دارو و متابوليت های دارويی در ادرار است در غلظت های پايين زير است:

پیکربندی کیک تست صفحه نمایش چند مرحله ای یک مرحله ای با یکپارچه سازی با هر ترکیبی از آنالیت های دارویی ذکر شده آمده است. این آزمون فقط یک نتیجه آزمون تحلیلی اولیه ارائه می دهد. برای به دست آوردن نتایج تحلیلی تایید، باید روش شیمیایی متناوب با خاصیت بیشتری استفاده شود. کروماتوگرافی گاز / طیف سنجی جرمی (GC / MS) روش تاییدیه ترجیحی است. توجه بالینی و قضاوت حرفه ای باید برای هر دارو از نتایج آزمایش سوء استفاده، به ویژه هنگامی که نتایج مثبت اولیه نشان می دهد

خلاصه

1.3.1 آمفتامین

آمفتامین یک ماده کنترل شده در زمانبندی دوم است که به صورت تجویزی در دسترس است (Dexedrine®) و همچنین در بازار غیرقانونی موجود است. آمفتامین یک کلاس از مواد سمپاتومیمتیک قوی با کاربردهای درمانی است. آنها از لحاظ شیمیایی به کاتکولامین های طبیعی بدن انسان مربوط می شوند: اپی نفرین و نوراپی نفرین. دوزهای حاد بالقوه منجر به افزایش تحریک سیستم عصبی مرکزی (CNS) شده و سبب ایجاد ناامیدی، هشیاری، کاهش اشتها و افزایش انرژی و قدرت می شوند. پاسخ های قلبی عروقی به آمفتامین شامل افزایش فشار خون و آریتمی های قلب است. پاسخ های حادتر اضطراب، پارانوایی، توهم، و رفتار روان پریشی ایجاد می کنند. اثرات آمفتامین به طور کلی 2 تا 4 ساعت پس از مصرف مصرف می شود و این دارو نیمه عمر 24-24 ساعت در بدن است. حدود 30 درصد از آمفتامین ها در ادرار در فرم بدون تغییر، با باقی مانده به عنوان مشتقات hydroxylated و deaminated دفع می شود.

1.3.2 باربیتورات ها

باربیتورات ها افسردگی های CNS هستند. آنها از نظر درمانی به عنوان آرام بخش، خواب آلودگی و باربیتورات های ضد انعقادی استفاده می شوند تقریبا همیشه به صورت کپسول یا قرص به صورت خوراکی مصرف می شوند. اثرات شبیه به مسمومیت با الکل است. استفاده مزمن از باربیتورات ها به تحمل و وابستگی فیزیکی منجر می شود.

باربیتورات های کوتاه مدت که در روزانه 400 میلی گرم در روز برای 2-3 ماه مصرف می شوند می توانند به میزان قابل توجه بالینی وابستگی فیزیکی ایجاد کنند. علائم استعمال تجویز شده در طول دوره های استعمال مواد مخدر می تواند به اندازه کافی شدید باشد تا باعث مرگ شود.

تنها مقدار کمی (کمتر از 5 درصد) بیشتر از باربیتورات ها در ادرار دفع نشده است.

محدودیت زمان تقریبی تشخیص برای باربیتورات ها عبارتند از:

1.3.3 بنزودیازپین ها

بنزودیازپین ها داروهایی هستند که اغلب برای درمان علائم اضطراب و اختلالات خواب تجویز می شوند. آنها اثرات خود را از طریق گیرنده های خاصی شامل یک عصب شناخته شده به نام گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) تولید می کنند. از آنجا که آنها ایمن تر و موثرتر هستند، بنزودیازپین ها در درمان هر دو اضطراب و بی خوابی جایگزین باریتورات ها می شوند. بنزودیازپین ها همچنین بعنوان آرام بخش قبل از عمل جراحی و پزشکی و همچنین درمان اختلالات تشنج و خروج الکل استفاده می شود.

اگر بنزودیازپین ها به طور منظم (به عنوان مثال، روزانه) بیش از چند ماه، به ویژه در دوزهای بالاتر از حد نرمال، خطر وابستگی فیزیکی افزایش می یابد. توقف ناگهانی می تواند نشانه هایی از قبیل خوابیدن، ناراحتی دستگاه گوارش، احساس ناراحتی، از دست دادن اشتها، عرق شدن، لرزش، ضعف، اضطراب و تغییر در ادراک باشد. تنها مقدار کمی از بنزودیازپین ها (کمتر از 1٪) در ادرار دفع نشده است؛ بیشتر غلظت ادرار داروی کانجیو است. مدت تشخیص بنزودیازپین ها در ادرار 3-7 روز است.

1.3.4 بوپرنورفین

بوپرنورفین یک داروی ضد درد است که اغلب در درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود. این دارو تحت نام تجاری Subutex ™، Buprenex ™، Temgesic ™ و Suboxone ™ که شامل بوپرنورفین HCl به تنهایی یا در ترکیب با نالوکسون HCl است، فروخته می شود. درمان با بوپرنورفین به عنوان یک درمان جایگزین برای معتادان به مواد مخدر استفاده می شود. درمان جایگزینی یک نوع مراقبت های پزشکی است که به معتادان معتاد به مواد مخدر (عمدتا معتادان به مواد مخدر هروئین) ارائه می شود که بر اساس یک ماده مشابه یا یکسان به دارو معمولی استفاده می شود. در درمان جایگزین، بوپرنورفین به اندازه متادون موثر است اما سطح پایینتری از وابستگی فیزیکی را نشان می دهد. غلظت بوپرنورفین آزاد و نورباپنورفین آزاد در ادرار ممکن است کمتر از 1 نانوگرم در میلیلیتر پس از تجویز درمانی باشد، اما در شرایط سوء استفاده ممکن است تا 20 نانوگرم در میلیلیتر باشد. نیمه عمر بوپرنورفین 2-4 ساعت است. در حالیکه حذف کامل از یک دوز دارو تنها می تواند تا 6 روز طول بکشد، پنجره تشخیص دارو اصلی در ادرار تقریبا 3 روز است.

بدرفتاری شدید با بوپرنورفین نیز در بسیاری از کشورها گزارش شده است که انواع مختلف دارو موجود است. دارو از کانال های قانونی از طریق سرقت، خرید پزشک و نسخه های جعلی استفاده شده است و از طریق روش های تزریق داخل وریدی، زیر جلدی، داخل بینی و تنفس مورد استفاده قرار گرفته است.

کوکائین 1.3.5

کوکائین یک محرک قوی سیستم عصبی مرکزی و یک بی حس کننده موضعی است. در ابتدا، آن را به شدت انرژی و بیقراری به ارمغان می آورد در حالی که به تدریج منجر به لرزش، بیش از حد حساسیت و اسپاسم. کوکائین در مقادیر زیاد باعث تب، عدم پاسخگویی، مشکل تنفس و ناخودآگاه می شود.

کوکائین اغلب به تنهایی توسط استنشاق بینی، تزریق داخل وریدی و سیگار کشیدن آزاد می شود. در مدت کوتاهی ادرار به طور عمده به عنوان بنزوئیلکنگین دفع می شود. -3،4 Benzoylecgonine، متابولیت اصلی کوکائین، دارای نیمه عمر بیشتری (5-8 ساعت) از کوکائین (0.5-1.5 ساعت) و به طور کلی می تواند برای 24-48 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض کوکائین تشخیص داده می شود

1.3.6 ماری جوانا

THC (D9 پتاهرهید کربنبینول) ماده اولیه فعال در کانابیس (ماری جوانا) است. هنگامی که دودی و یا خوراکی مصرف شود، THC اثرات بی نظیری ایجاد می کند. کاربران حافظه کوتاه مدت را مختل کرده و یادگیری را کاهش داده اند. آنها همچنین ممکن است قسمت هایی از سردرگمی و اضطراب را تجربه کنند. Longperm، استفاده نسبتا سنگین ممکن است با اختلالات رفتاری همراه باشد. حداکثر اثر ماری جوانا توسط سیگار کشیدن در 20-30 دقیقه و مدت 90-120 دقیقه پس از یک سیگار رخ می دهد. سطح متابولیت های ادرار در عرض چند ساعت در معرض قرار می گیرد و در مدت 3-10 روز پس از سیگار کشیدن قابل تشخیص است. متابولیت اصلی که در ادرار دفع می شود، 11-nor-D9 پتیافیدروکروانبینولن-9-کربوکسیلیک اسید (THC-COOH) است.

1.3.7 متادون

متادون یک داروی ضدبارداری است که برای کنترل درد متوسط ​​تا شدید و برای درمان وابستگی به مواد مخدر تجویز می شود (هروئین، Vicodin، Percocet، مرفین). متادون متادون خوراکی بسیار متفاوت از متادون است. متادون خوراکی برای استفاده بعد از آن در کبد ذخیره می شود. متادون IV بیشتر شبیه هروئین است. در اکثر ایالت ها باید به یک کلینیک درد یا کلینیک نگهداری متادون مراجعه کنید تا متادون تجویز شود.

متادون یک اثر طولانی اثر ضد درد است که از دوازده تا چهل و هشت ساعت طول می کشد. ایده آل، متادون مشتری را از فشارهای به دست آوردن هروئین غیر قانونی، از خطرات تزریق، و از غول آسائی که غالبا مواد مخدر تولید می کند، آزاد می کند. متادون، اگر برای دوره های طولانی و با دوزهای زیاد مصرف شود، می تواند منجر به یک دوره طولانی قطع شود. مصرف متادون طولانی تر و دشوارتر از مواردی است که توسط توقف هروئین ایجاد شده است، با این وجود حذف و جایگزینی متادون یک روش قابل قبول سم زدایی برای بیماران و درمانگران است.

1.3.8 متامفتامین

متامفتامین یک داروی تحریک کننده است که به شدت سیستم های خاصی را در مغز فعال می کند. متامفتامین به لحاظ شیمیایی به آمفتامین بستگی دارد، اما اثرات متفاتامین در سیستم عصبی مرکزی بیشتر است. متامفتامین در آزمایشگاه های غیر قانونی ساخته شده است و بالقوه بالقوه برای سوء استفاده و وابستگی دارد. دارو را می توان به صورت خوراکی، تزریقی یا استنشاقی مصرف کرد. دوزهای حاد بالقوه منجر به افزایش تحریک سیستم عصبی مرکزی شده و سبب ایجاد ناامیدی، هوشیاری، کاهش اشتها و افزایش انرژی و قدرت می شود. پاسخ های قلبی عروقی به متامفتامین شامل افزایش فشار خون و آریتمی قلبی است. پاسخ های شدیدتری باعث اضطراب، پارانوایی، توهم، رفتار روان پریشی و در نهایت افسردگی و خستگی می شود.

اثرات متامفتامین معمولا 2 تا 4 ساعت طول می کشد و این دارو نیمه عمر 24-24 ساعت در بدن است. متامفتامین در ادرار عمدتا به عنوان آمفتامین، و مشتقات اکسید شده و دمیده شده دفع می شود. با این حال، 10-20٪ از متامفتامین بی تغییر می شود. بنابراین، حضور ترکیب اصلی در ادرار نشان می دهد استفاده متامفتامین. متامفتامین به طور کلی در ادرار به مدت 3-5 روز قابل تشخیص است، بسته به سطح ادرار pH.

1.3.9 Methylenedioxymethamphetamine

Methylenedioxymethamphetamine (ecstasy) یک داروی طراح است که ابتدا در سال 1914 توسط یک شرکت دارویی آلمان برای درمان چاقی سنتز شده است. [5] کسانی که دارو مصرف می کنند، اغلب عوارض جانبی مانند افزایش تنش عضلانی و عرق شدن را گزارش می کنند. MDMA به وضوح یک محرک نیست، اگرچه با داروهای آمفتامین ترکیباتی دارد که توانایی افزایش فشار خون و ضربان قلب را دارد. MDMA برخی از تغییرات ادراکی را به صورت افزایش حساسیت به نور، مشکل در تمرکز و تاری دید در برخی از کاربران ایجاد می کند. به نظر می رسد ساز و کار آن از طریق انتشار سروتونین عصبی منتقل شود. MDMA همچنین ممکن است دوپامین را آزاد کند، هر چند که عقیده عمومی این است که این یک اثر ثانویه دارو است (نیکولز و اوبرلندر، 1990). بیشترین نفوذ MDMA که تقریبا در همه افرادی که دوز معقول مصرف دارو را دریافت کرده بودند، باعث ایجاد فک شد.

1.3.10 مورفین / اوپیایی

مورفین / اوپیایی به هر دارویی اشاره دارد که از کشت خشخاش، از جمله محصولات طبیعی، مورفین و کدئین و داروهای نیمه مصنوعی مانند هروئین حاصل می شود. مورفین / اپی تیتان به طور کلی بیشتر است، با اشاره به هر دارویی که بر گیرنده اپیوئیدی عمل می کند.

داروهای ضد افسردگی اپوئیدی شامل یک گروه بزرگ از مواد است که کنترل با درد ناشی از افسردگی CNS را کنترل می کند. دوزهای بالایی از مورفین می تواند سطوح تحمل بالاتر، وابستگی فیزیولوژیکی به مصرف کنندگان را ایجاد کند و ممکن است منجر به سوء مصرف مواد شود. مورفین غیر متابولیزه دفع می شود و همچنین مهم ترین متابولیک کدئین و هروئین است. مورفین چندین روز پس از مصرف دوز تریاک در ادرار قابل تشخیص است.

1.3.11 فنسیکیدیدین

Phencyclidine، همچنین به نام PCP یا Angel Dust شناخته می شود، هالوسیژن است که برای اولین بار در سال 1950 به عنوان یک بی حسی جراحی به فروش رفت. از بازار خارج شد، زیرا بیماران دریافت کننده احساسات و احساسات را تجربه کردند.

PCP در فرم پودر، کپسول و قرص استفاده می شود. پودر پس از مخلوط کردن آن با ماری جوانا یا مواد گیاهی، فورا یا سیگار می کشد. PCP معمولا به وسیله استنشاق تجویز می شود اما می تواند به صورت داخل وریدی، داخل بینی و خوراکی مورد استفاده قرار گیرد. پس از مصرف کم، مصرف کننده فکر و عمل سریع می کند و نوسانات خلقی را از ناخوشایند به افسردگی تجربه می کند. رفتار خودخواهانه یکی از اثرات مخرب PCP است.

PCP می تواند در عرض 4 تا 6 ساعت پس از استفاده در ادرار یافت و در مدت 7 تا 14 روز ادرار باقی می ماند بسته به عوامل مانند میزان متابولیسم، سن، وزن، فعالیت و رژیم غذایی. PCP از طریق ادرار دفع می شود یک داروی بدون تغییر (4 تا 19 درصد) و متابولیت های متصل شده (25 تا 30 درصد).

اصل تست

فنجان تست Screen Test Multi-Drug یک آزمایش ایمنی بر اساس اصل اتصال رقابتی است. مواد مخدر که ممکن است در نمونه ادرار حضور داشته باشند در برابر آنتی بادی خاص خود برای محل اتصال آنها رقابت می کنند. در طی آزمایش، نمونه ادرار به وسیله عمل مویرگ مهاجرت می کند. یک داروی، اگر در نمونه ادرار زیر غلظت قطع شده، محل های اتصال آنتی بادی خاصی را اشباع نکنید. سپس آنتی بادی مخلوط با ترکیب پروتئین دارویی واکنش نشان می دهد و یک خط رنگی قابل مشاهده در ناحیه تست نوار خاص دارو نشان داده می شود. حضور داروی بالاتر از غلظت برش تمام محلهای اتصال آنتی بادی را اشباع خواهد کرد. بنابراین، خط رنگی در ناحیه آزمون ایجاد نخواهد شد. نمونه ای از ادرار مثبت دارو باعث ایجاد خط رنگی در ناحیه خاص آزمایش نوار به علت رقابت مواد مخدر می شود، در حالی که نمونه ادرار منفی مواد مخدر به علت عدم وجود رقابت مواد مخدر، یک خط را در منطقه آزمایشگاهی ایجاد می کند. به عنوان یک کنترل رویه ای، یک خط رنگی همیشه در ناحیه کنترل ظاهر می شود، نشان می دهد که حجم مناسب نمونه اضافه شده است و غشای غشایی رخ داده است

جهت استفاده

آزمايش فنجان، نمونه ادرار و / يا كنترل را قبل از آزمون به دمای اتاق (15 تا 30 درجه سانتی گراد) تعادل دهید.

1. قبل از باز کردن کیسه را به دمای اتاق ببرید. فنجان را از کیسه مهر و موم شده بردارید و از آن در اسرع وقت استفاده کنید.
2. اهدا کننده نمونه را فراهم می کند.
3. تکنسین جایگزین و محافظت می کند در حالی که فنجان روی سطح صاف است.
4. اهدا کنندگان نامه ها و حروف اولیۀ مهر و موم امنیتی را تأیید می کنند و مهر و موم امنیتی را بیش از کلاه فنجان می بندند.
5. در صورتی که قابل استفاده باشد، تکنسین پوست را پاک می کند تا نوار (ها) تقلبی را نشان دهد.
6. تکنسین پوست را بر روی کارت آزمایش چند دارو مطالعه می کند تا نتایج را مشاهده کند.
7. نوار (ها) تقلید، در صورت لزوم باید بین 3-5 دقیقه خوانده شود. رنگ ها را بر روی نوار تقلید به نمودار رنگ مقایسه کنید. اگر نتایج نشان دهنده تقلبی باشد، نتایج آزمایش دارو را بخوانید.
8. اگر نتایج مثبت اولیه مشاهده شده است، لطفا فنجان را به آزمایشگاه برای تأیید ارسال کنید.

تفسیر نتایج

نگران کننده: * دو خط ظاهر می شود. یک خط قرمز باید در منطقه کنترل (C) باشد، و یک خط دیگر قرمز یا صورتی ظاهری مجاور باید در منطقه تست باشد (Drug / T). این نتیجه منفی نشان می دهد که غلظت دارو در زیر سطح قابل تشخیص است. * توجه: سایه قرمز در منطقه خط آزمون (دارو / T) متفاوت خواهد بود، اما باید هر بار که یک خط صورتی ضعیف وجود دارد، منفی باشد.

مثبت: یک خط قرمز در منطقه کنترل (C) ظاهر می شود. هیچ خطی در منطقه تست ظاهر نمی شود (Drug / T). این نتیجه مثبت نشان می دهد که غلظت دارو بالاتر از سطح قابل تشخیص است.

INVALID: خط کنترل نتواند ظاهر شود حجم نمونه کافی و یا عدم انجام آزمایش به عنوان دستورالعمل، احتمالا دلایلی برای شکست خط کنترل است. روش را بررسی کنید و با استفاده از دستگاه تست جدید تست را تکرار کنید.

کنترل کیفیت

کنترل رویه ای در آزمون وجود دارد. یک خط در منطقه کنترل ظاهر می شود

(C) یک کنترل داخلی رویه ای محسوب می شود. این حجم نمونه کافی، غلظت غشاء مناسب و روش صحیح رویه را تایید می کند.

استانداردهای کنترل با این کیت ارائه نمی شود. با این حال، توصیه می شود که کنترل های مثبت و منفی به عنوان آزمایشگاه خوب آزمایش برای تایید روش آزمون و برای بررسی عملکرد آزمون مناسب مورد آزمایش قرار گیرد.